هر آنچه درباره ی یائسگی باید بدانید؟
یائسگی
یائسگی به زمانی گفته می شود که به مدت 12 ماه قاعدگی اتفاق نیوفتاده باشد . یائسگی ممکن است در 40 یا 50 سالگی اتفاق بیفتد، اما میانگین سنی در ایالات متحده 51 سال است.
یائسگی یک فرآیند طبیعی بیولوژیکی است. اماعلائم فیزیکی مانند گرگرفتگی و علائم عاطفی یائسگی ممکن است خواب شما را مختل کند، انرژی شما را کاهش دهد یا بر سلامت عاطفی تأثیر بگذارد. درمان‌های مؤثر زیادی برای این دوران وجود دارد، از تنظیم سبک زندگی گرفته تا هورمون درمانی تا شدت این علایم کمتر شود .
در این مقاله :
علایم یائسگی
چه زمانی به دکتر مراجعه کنید
علت های یائسگی
عارضه های یائسگی
علایم :
در ماه‌ها یا سال‌های منتهی به یائسگی ،ممکن است این علائم و نشانه‌ها را تجربه کنید:
- پریودهای نامنظم
- خشکی واژن
- گرگرفتگی
- لرز
- تعریق شبانه
- مشکلات خواب
- تغییرات خلق و خوی
- افزایش وزن و کاهش متابولیسم
- موهای نازک و خشکی پوست
- شل شدن سینه ها
علائم و نشانه ها، از جمله تغییر در قاعدگی در بین زنان می تواند متفاوت باشد. به احتمال زیاد قبل از شروع یائسگی بی نظمی هایی را در قاعدگی خود تجربه خواهید کرد .
پریودی های یکی در میان در دوران قبل از یائسگی رایج و مورد انتظار است. اغلب، دوره‌های قاعدگی یک ماه از بین می‌رود و دوباره بازمی‌گردد، یا چندین ماه از بین می‌رود و سپس دوباره چرخه‌های ماهانه برای چند ماه شروع می‌شود. پریودها معمولاً در چرخه‌های کوتاه‌تر اتفاق می‌افتند، بنابراین به هم نزدیک‌تر هستند. با وجود پریودهای نامنظم، امکان بارداری وجود دارد. بنابراین اگر مطمعن نیستید که یائسه هستید یا خیر و این ماه پریود نشده اید ، آزمایش بارداری را در نظر بگیرید.
چه زمانی به دکتر مراجعه کنید ؟
برای مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه و هرگونه نگرانی پزشکی در طول و بعد از یائسگی مرتباً با پزشک خود ملاقات کنید.
مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه با افزایش سن شامل آزمایش های غربالگری توصیه شده مانند کولونوسکوپی، ماموگرافی و غربالگری تری گلیسیرید ممکن است باشد همچنین پزشک شما ممکن است آزمایش‌ها و معاینات دیگری را نیز از جمله آزمایش تیروئید (در صورت داشتن سابقه) و معاینه سینه و لگن ، توصیه کند .
اگر بعد از یائسگی خونریزی از واژن دارید، حتما به دنبال مشاوره پزشکی باشید.
علت های یائسگی :
یائسگی می تواند ناشی از:
- کاهش طبیعی هورمون های تولید مثل. با نزدیک شدن به اواخر دهه 30 زندگی، تخمدان های شما شروع به تولید استروژن و پروژسترون کمتری می کنند ( هورمون هایی که قاعدگی را تنظیم می کنند ) و باروری شما کاهش می یابد.
در 40 سالگی، دوره‌های قاعدگی‌تان ممکن است طولانی‌تر یا کوتاه‌تر، سنگین‌تر یا سبک‌تر و کم و بیش مکرر شود، تا اینکه در نهایت – به طور متوسط تا سن 51 سالگی – تخمدان‌های شما ترشح تخمک را متوقف کنند و دیگر پریود نشوید.
- جراحی برای خارج کردن تخمدان ها (اووفورکتومی). تخمدان های شما هورمون هایی از جمله استروژن و پروژسترون تولید می کنند که چرخه قاعدگی را تنظیم می کنند. جراحی برای برداشتن تخمدان ها باعث یائسگی فوری می شود. قاعدگی شما متوقف می شود و احتمالاً گرگرفتگی خواهید داشت و سایر علائم و نشانه های یائسگی را تجربه خواهید کرد. علائم و نشانه ها می توانند شدید باشند، زیرا تغییرات هورمونی به طور تدریجی در طی چندین سال رخ نمی دهد و ناگهانی است .
در جراحی ای که رحم شما برداشته می شود اما تخمدان‌ها نه (هیسترکتومی) ،معمولاً باعث یائسگی فوری نمی‌شود. اگرچه دیگر پریود نمی شوید، اما تخمدان های شما هنوز تخمک ها را آزاد می کنند و استروژن و پروژسترون تولید می کنند.
- شیمی درمانی و پرتودرمانی. درمان‌های سرطان می‌توانند باعث یائسگی شوند و علائمی مانند گرگرفتگی در طول دوره درمان یا مدت کوتاهی پس از آن را ایجاد کنند. توقف قاعدگی (و باروری) پس از شیمی درمانی همیشه دائمی نیست، بنابراین ممکن است اقدامات پیشگیری از بارداری همچنان مورد نظر باشد. پرتودرمانی تنها در صورتی بر عملکرد تخمدان تأثیر می گذارد که پرتو به سمت تخمدان ها باشد. پرتودرمانی به سایر قسمت‌های بدن، مانند بافت سینه یا سر و گردن، بر یائسگی تأثیر نمی‌گذارد.
- نارسایی اولیه تخمدان. حدود 1 درصد از زنان یائسگی را قبل از 40 سالگی تجربه می کنند (یائسگی زودرس). یائسگی زودرس ممکن است ناشی از عدم تولید سطوح طبیعی هورمون های تولید مثلی توسط تخمدان ها باشد (نارسایی اولیه تخمدان)، که می تواند ناشی از عوامل ژنتیکی یا بیماری خودایمنی باشد. اما اغلب هیچ دلیلی برای یائسگی زودرس نمی توان یافت. برای این زنان، معمولاً هورمون درمانی حداقل تا سن طبیعی یائسگی به منظور محافظت از مغز، قلب و استخوان ها توصیه می شود.
عارضه ها:
بعد از یائسگی، خطر ابتلا به برخی بیماری ها در شما افزایش می یابد. مثال :
- بیماری های قلبی و عروقی . هنگامی که سطح استروژن شما کاهش می یابد، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی افزایش می یابد. بیماری قلبی علت اصلی مرگ و میر در زنان و همچنین مردان است. بنابراین مهم است که به طور منظم ورزش کنید، رژیم غذایی سالم داشته باشید و وزن طبیعی خود را حفظ کنید. از پزشک خود در مورد نحوه کاهش کلسترول یا فشار خون در صورت بالا بودن آن راهنمایی بخواهید .
- پوکی استخوان. این وضعیت باعث می شود استخوان ها شکننده و ضعیف شوند و خطر شکستگی افزایش می یابد. در طی چند سال اول پس از یائسگی، ممکن است تراکم استخوان ها به سرعت کاهش یابند و خطر پوکی استخوان افزایش می یابد . زنان یائسه مبتلا به پوکی استخوان به ویژه در معرض شکستگی ستون فقرات، لگن و مچ دست خود هستند.
- بی اختیاری ادرار. همانطور که بافت‌های واژن و مجرای ادرار شما خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهند، ممکن است حس مکرر، ناگهانی و شدید برای ادرار کردن، به دنبال آن از دست دادن غیرارادی ادرار (بی اختیاری فوری)، یا از دست دادن ادرار همراه با سرفه، خنده یا بلند کردن ادرار (بی اختیاری استرسی) را تجربه کنید. همچنین ممکن است بیشتر اوقات دچار عفونت ادراری شوید.
تقویت عضلات کف لگن با تمرینات کگل و استفاده از استروژن موضعی واژینال ممکن است به تسکین علائم بی اختیاری کمک کند. هورمون درمانی همچنین ممکن است یک گزینه درمانی موثر برای تغییرات دستگاه ادراری و تغییرات واژن در دوران یائسگی باشد .
- عملکرد جنسی. خشکی واژن ناشی از کاهش تولید رطوبت و از دست دادن خاصیت ارتجاعی واژن می تواند باعث ناراحتی و خونریزی خفیف در طول رابطه جنسی شود. همچنین، کاهش میل جنسی ممکن است تمایل شما به فعالیت جنسی را کاهش دهد.
مرطوب کننده ها و روان کننده های واژن مبتنی بر آب ممکن است کمک کننده باشند . اگر ژل های روان کننده کافی نباشد، می توان از درمان موضعی استروژن واژینال که به صورت کرم، قرص یا حلقه واژینال موجود است، استفاده کرد .
- افزایش وزن. بسیاری از زنان در دوران نزدیک به یائسگی و پس از یائسگی وزن اضافه می کنند زیرا متابولیسم بدن کاهش می یابد. شاید لازم باشد کمتر غذا بخورید و بیشتر ورزش کنید تا وزن فعلی خود را حفظ کنید.
دیدگاهتان را بنویسید